Pedagog
Pedagog Szkolny - mgr Joanna Ścieśko
Sala 34
Godziny pracy:
- poniedziałek 8:30-13:00
- wtorek 8:30-15:00
- środa 8:30-11:00
- czwartek 13:00-17:00
- piątek 8:30-13:00
telefon: 512 925 559
adres e-mail: j.sciesko@sp79.elodz.edu.pl
Dyżur pedagoga odbywa się w każdy czwartek w godzinach 16:00-17:00
Drodzy Rodzice!
Stanowisko pedagoga w naszej szkole objęłam we wrześniu 2017 roku. Jestem pedagogiem z powołania, a praca w szkole stała się moją pasją. Swoją działalność opieram przede wszystkim na dobru dziecka oraz budowaniu dobrych, wzajemnych relacji zarówno z młodszymi uczniami, jak i dorastającą młodzieżą.
Na co dzień wysłuchuję, udzielam wskazówek zarówno uczniom jak i rodzicom, rozwiązuję problemy wychowawcze na terenie szkoły, prowadzę spotkania mediacyjne i interwencyjne w sytuacjach kryzysowych, prowadzę zajęcia specjalistyczne, prowadzę działania z zakresu profilaktyki oraz bieżących problemów uczniów, ich rodziców oraz nauczycieli, zajmuję się organizacją pomocy materialnej, współpracuję z instytucjami działającymi na rzecz dziecka i jego rodziny oraz koordynuję wewnątrzszkolny system doradztwa zawodowego.
Wiem, że bycie rodzicem stawia przed Państwem wiele wyzwań i nie zawsze umiemy sobie poradzić ze wszystkim, tak jak zakładaliśmy to planując założenie rodziny. Rozumiem, że z roku na rok dorastanie dziecka sprawia, że problemy się piętrzą, a rodzic przestaje być dla dziecka najważniejszą osobą w życiu. Nie mówię, że będzie łatwo i idealnie – bo nigdy nie jest, ale przekazuję niżej parę przydatnych wskazówek.
- Mówcie dziecku prawdę – ale nie traktujcie go jak dorosłego, który uniesie wszystko. Jak trzeba, ukrywajcie informację o chorobie, czy waszym strachu. Dziecko musi czuć się przede wszystkim bezpiecznie.
- Stwórzcie mu warunki do zabawy – dziecko wyobraża sobie wtedy niestworzone rzeczy i dzięki temu uczy się marzyć.
- Motywujcie je do nauki – mimo, że czasami marudzi i mu się nie chce, albo krzyczy, że nienawidzi szkoły. Dziecko nie rozumie, jakie to jest ważne – Państwo tak.
- Odciągnijcie je czasami od komputera, czy innych urządzeń elektronicznych i poświęćcie mu trochę czasu – w wirtualnej rzeczywistości jest super, ale Wasze dziecko naprawdę lubi z Wami spędzać czas. Tylko nie krzyczcie „zrób coś innego”, ale zaproponujcie mu coś. Bo dzieci czasami nie mają pojęcia, co robić w realu. Udajcie, że wyłączyli prąd. Spróbujcie porozmawiać z dzieckiem przy świeczce – wtedy okaże się, że macie mnóstwo tematów do przegadania.
- Pozwólcie mu mieć kolegów – nie odciągajcie dziecka od nich, bo czujecie się samotni, albo boicie się tego, że nie jest już mały. Dziecko musi nauczyć się żyć w grupie.
- Pozwólcie mu się zakochać – nawet, gdy w Waszych oczach jego druga połówka będzie według Was nieodpowiednia. Dziecko naprawdę musi przejść tę drogę samo.
- Tłumaczcie mu, że świat jest przyjazny, a człowiek z natury dobry – gdy przyjdzie do Was i powie, że Pani jest głupia, a Tomek robi mu na złość, spróbujcie pokazywać mu dobre intencje. Nauczcie je narracji życia, która jest pełna nadziei. Dzięki temu dziecko będzie miało lepsze relacje z innymi.
- Nie chrońcie go we wszystkim, ale nauczcie, jak się bronić – dziecko nie chce być tchórzem, który ucieka i pozwala by go obrażano. Tłumaczcie mu, że odwaga zawsze powstaje ze strachu. Nie chrońcie go również przed porażką – dziecko musi nauczyć się przegrywać. Im wcześniej się tego nauczy, tym mniej będzie to dla niego bolesne oraz będzie przyjmować krytykę, tak by nie podcinała mu skrzydeł.
- Uczcie go wzajemności – dzieci z natury są egoistyczne. Jeśli nie wytłumaczycie mu, dlaczego dzielenie się jest ważne, będzie egoistą z niewiedzy, a nie wyboru.
- Wymagajcie od niego, by szanował innych – niezależnie od koloru skóry, wyznania czy orientacji seksualnej. Dziecko chce być tolerancyjne.
- Nie pozwalajcie mu na wszystko i bądźcie konsekwentni – nie zmieniajcie zdania dlatego, że się buntuje Waszym ustaleniom. Prawdopodobnie w przyszłości nie dostanie również wszystkiego od innych i będzie sfrustrowanym dorosłym. Dziecko potrzebuję tych ran, aby czuć się bezpiecznie.
- Nie ukrywajcie swojej słabości i przyznawajcie się do błędów – dziecko nie chce mieć rodziców ze skały, bo potem całe życie będzie gardził słabszymi. Nauczcie je miłości pełnej wybaczania, bo wyobraźcie sobie jak trudno będzie żyć z nim, gdy nie będzie umiał przebaczyć.
- Powtarzajcie mu, że jest ważny – dla Was, dla innych, ale też dla siebie. Tak żeby zareagowało śmiechem, gdy ktoś powie mu, że jest do niczego. Lecz uważajcie by nie było zakochane w sobie.
- Sprawcie by czuło się kochane – zawsze, wszędzie i bezwarunkowo.
- Pozwólcie mu odejść, gdy przyjdzie odpowiedni moment – nie zatrzymujcie go, bo wtedy nigdy nie będzie dorosły.
Serdecznie zapraszam do współpracy!
Zakres działań pedagoga szkolnego:
- prowadzenie badań i działań diagnostycznych, w tym diagnozowanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień ucznia;
- diagnozowanie przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu Szkoły;
- diagnozowanie sytuacji wychowawczych w Szkole w celu rozwiązywania problemów wychowawczych stanowiących barierę ograniczającą aktywne i pełne uczestnictwo w życiu Szkoły, klasy;
- udzielanie pomocy psychologiczno – pedagogicznej;
- podejmowanie działań z zakresu profilaktyki uzależnień i innych problemów uczniów;
- minimalizowanie skutków zaburzeń rozwojowych, zapobieganie zaburzeniom zachowania oraz inicjowanie i organizowanie różnych form pomocy psychologiczno – pedagogicznej w środowisku szkolnym i pozaszkolnym ucznia;
- wspieranie nauczycieli i innych specjalistów w udzielaniu pomocy psychologiczno – pedagogicznej;
- inicjowanie i prowadzenie działań mediacyjnych i interwencyjnych w sytuacjach kryzysowych;
- pomoc rodzicom i nauczycielom w rozpoznawaniu indywidualnych możliwości, predyspozycji i uzdolnień uczniów;
- podejmowanie działań wychowawczych i profilaktycznych wynikających z Programu Wychowawczo – Profilaktycznego w stosunku do uczniów z udziałem rodziców i wychowawców;
- działanie na rzecz zorganizowania opieki i pomocy materialnej uczniom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej;
- prowadzenie warsztatów dla rodziców oraz udzielanie im indywidualnych porad w zakresie wychowania;
- wspomaganie i pomoc nauczycielom w rozpoznawaniu potrzeb edukacyjnych, rozwojowych i możliwości uczniów w ramach konsultacji i porad indywidualnych, szkoleń wewnętrznych realizowanych w ramach Wewnątrzszkolnego Doskonalenia Nauczycieli i udział w pracach zespołów wychowawczych;
- współpracę z poradnią psychologiczno-pedagogiczną oraz instytucjami i stowarzyszeniami działającymi na rzecz dziecka i ucznia;
- pomoc w realizacji wybranych zagadnień z Programu Wychowawczo – Profilaktycznego;
- nadzór i pomoc w przygotowywaniu opinii o uczniach do Sądu Rodzinnego, poradni psychologiczno – pedagogicznych lub innych instytucji;
- przewodniczenie Zespołowi powołanemu do opracowania Indywidualnych Programów Edukacyjno – Terapeutycznych;
- prowadzenie dokumentacji pracy.